28 juli 2011
De bovenlaag van de oceaan is tegen de verwachtingen in sinds 2003 niet meer warmer geworden ondanks de toename van broeikasgassen in de lucht. Een KNMI-studie toont aan dat de bovenste oceaanlaag koel is gebleven door natuurlijke variaties in het klimaat. Een deel van de warmtestraling is hierdoor teruggekaatst naar de ruimte en een deel van de warmte is in de diepere lagen van de oceaan opgeslagen.
De oceaantemperatuur is 0,02 graden Celsius minder gestegen dan verwacht. Een fractie van een graad maar omgerekend is dit een grote hoeveelheid warmte. Als hiermee de lucht zou zijn opgewarmd, dan zou het de afgelopen acht jaar 5 graden warmer zijn geworden. Dat is niet gebeurd. Ook een warmere bodem of meer afsmelten van land- en zeeijs dan verwacht, is uitgebleven. Hoe komt het dat de bovenlaag van de oceaan acht jaar lang niet warmer is geworden, ondanks de toename van broeikasgassen? En waar is deze energie gebleven?
Extra uitstraling naar de ruimte en een toename van de warmteopslag in de diepere lagen van de oceaan blijken allebei een rol te spelen. Het warmteverlies naar de ruimte gebeurt voornamelijk boven de Stille Oceaan waar de onregelmatige afwisseling van El Niño en La Niña invloed hebben. Tijdens en kort na El Niño zorgt het warmere oceaanwater voor extra warmte-uitstraling naar de ruimte. Daarnaast komt uit het KNMI-onderzoek naar voren dat de temperatuur dieper in de oceaan – tussen 1 en 2 kilometer diepte - toeneemt, vooral in de Noord-Atlantische Oceaan ten zuiden van Groenland. Als deze onder- en bovenlaag van de oceaan weinig gemengd worden, warmt de diepe oceaan op terwijl het oceaanwater daarboven juist afkoelt.
Voor hun onderzoek ‘Op zoek naar de ‘verdwenen warmte’ in de bovenlaag van de oceaan’ hebben KNMI-klimaatwetenschappers Caroline Katsman en Geert Jan van Oldenborgh gebruik gemaakt van berekeningen met een state-of-the-art klimaatmodel in het ESSENCE-project. De beschikbare tijdreeksen van de temperatuurmetingen van de oceanen zijn namelijk te kort en de gegevens te onzeker.
De modelresultaten komen overigens goed overeen met de waarnemingen van de afgelopen 10 jaar; zowel de invloed van El Niño als gebrek aan menging van het oceaanwater zijn aangetoond. De berekeningen laten zien dat de hoeveelheid warmte die is opgeslagen in de bovenlaag van de oceaan de afgelopen decennia gemiddeld is toegenomen, maar dat het tempo waarin sterk varieert. Het uitblijven van deze warmteopname over een periode van acht jaar is niet ongebruikelijk.
Bron: KNMI

13/08/2011
De gevolgen van de veranderingen, die door het op drift geraakte klimaat worden opgewekt, stellen ons echter iedere keer weer voor verrassingen.

Zo is in een artikel van de KNMI te lezen waarom de bovenlaag van de oceaan tegen de verwachtingen in sinds 2003 niet meer is opgewarmd ondanks de toename van de broeikasgassen in de lucht. Verder trekt het zich snel terugtrekkende zeeijs in het noordpoolgebied de aandacht, zo laten we in dit verhaal nu zien. Het zou aan de basis kunnen liggen van het vaker optreden van koude winters bij ons, zoals de laatste jaren.
Klimaatsystemen zitten ingewikkeld in elkaar. Bij het maken van weersverwachtingen spelen de ligging van weersystemen en de manier waarop ze over de weerkaarten bewegen een belangrijke rol. Allerlei factoren hebben hierop invloed. Belangrijk voor ons weer is bij voorbeeld de ligging van de straalstroom, die op zijn beurt onder meer bepaald wordt door de temperatuurverschillen tussen het noordpoolgebied en veel zuidelijker gelegen regionen, dichterbij de evenaar. De straalstroom zelf genereert hoge- en lagedrukgebieden. En de exacte ligging daarvan levert ons het weer op zoals we dat in Nederland kennen.

Voorspelbaarheid en veranderingen
Zolang het systeem van factoren, dat van invloed is op het weer, niet verandert, zal het weer zich binnen bepaalde marges ‘voorspelbaar’ gedragen. Komen er wel veranderingen, dan weet je niet meer precies hoe het verdergaat en kun je voor verrassingen komen te staan.
Van groot belang voor de ligging van hoge- en lagedrukgebieden zijn onder meer zeewatertemperaturen. Als grote stukken van een oceaan veel warmer worden dan normaal (zoals bij een El Niño), kan het weer op vele plekken tegelijk (soms wereldwijd) van slag raken. Die effecten verdwijnen pas weer als de situatie op de plek waar de verandering optrad terug is naar normaal. Veel extreem weer kan zo worden verklaard. Gaat het om structurele veranderingen, dan kan het klimaat regionaal of wereldwijd voorgoed anders zijn.

Poolgebied interessant
Als er een plek is op aarde, die erg belangrijk is voor het klimaatsysteem op het Noordelijk Halfrond en waar zich op dit moment grote veranderingen voltrekken, dan is dat het Noordpoolgebied. De stijging van de wereldtemperatuur van de laatste decennia, die in het Arctische gebied veel harder heeft toegeslagen dan op gematigdere breedten, heeft ervoor gezorgd dat enorme hoeveelheden zeeijs zijn weggesmolten. Steeds grotere delen van de Arctische oceaan zijn door het jaar heen steeds langere perioden ijsvrij.
Dat betekent nogal wat voor het weer op die plaatsen. Vergeleken met het witte ijs is water ongeveer zwart. Daar waar wit ijs ongeveer 90 procent van de invallende zonnestraling reflecteert, terug de ruimte in, komt in het geval van water ongeveer 90 procent van de invallende zonnestraling als warmte in het water terecht. Hoe langer het ijs door het jaar heen wegblijft, hoe groter de invloed op het weer. Plekken in het Poolgebied waar in het najaar ijs hoort te liggen, maar die door de klimaatverandering nu pas later of zelfs helemaal niet dichtvriezen, hebben boven dat open water vaak een weertype dat in het winterhalfjaar zomaar 10 tot 15 graden warmer kan zijn dan in een situatie waarin het water er wel is dichtgevroren.

Verband verdwijnend ijs en koude winterextremem
Vooral als het om grote gebieden gaat, kunnen zulke verschillen invloed hebben op de manier waarop de drukverdeling zich in de omgeving van die gebieden ontwikkelt. Twee Russische wetenschappers zeggen nu een verband te hebben gevonden tussen het verdwijnen van zeeijs gedurende de winterperiode in het gebied van de Barentsz- en de Karazee (de zeegebieden boven het noordwestelijke deel van Rusland, grofweg ten westen en ten oosten van Nova Zembla) en de kans op het optreden van uitzonderlijk koud winterweer op het Euraziatische continent. Een recent voorbeeld is volgens de wetenschappers de winter van 2005/2006. Andere voorbeelden in hun set zijn de winters van 1984/1985 en de winter van 1978/1979.
Het werkt als volgt. Ligt er in het bewuste zeegebied gedurende het winterhalfjaar tussen 100 en 80 procent van de normale hoeveelheid zeeijs, dan lijkt de luchtdruk boven de Arctische oceaan overheersend relatief laag te zijn. De westcirculatie boven het Noordelijke Halfrond krijgt hiermee een extra impuls. De kans op kouder dan normaal is daarmee relatief klein en de winters die onder dergelijke omstandigheden optreden, zijn overheersend zacht.
Komt de hoeveelheid zeeijs in het gebied ergens op tussen 80 en 40 procent van de normaal uit, dan blijkt de drukverdeling in de omgeving ineens radicaal om te slaan. In plaats van relatief lage drukstanden boven het Arctische gebied komt daar ineens een hogedrukgebied te liggen. De ‘normale’ westcirculatie wordt dan tegengewerkt, oostelijke winden maken veel meer kans en de winters op het Euraziatische continent worden kouder. Het levert afwijkingen van gemiddeld ongeveer anderhalve graad onder de normale wintertemperaturen op het hele continent op en een drie keer zo grote kans op koude winterextremen. Komt de hoeveelheid zeeijs in de twee zeegebieden tijdens de winter beneden 40 procent van de normaal uit dan klapt de drukverdeling boven het Arctische gebied weer terug naar relatief laag, waarbij de westcirculatie boven het Noordelijk Halfrond een oppepper krijgt en zachte winters domineren.

Meer koude winters ?
Het idee is nu dat de relatief koude winters van de laatste jaren mede op dit regime terug te voeren zijn, al waren natuurlijk ook andere dingen aan de hand. Toch biedt het onderzoek extra aanknopingspunten bij het proberen te begrijpen van de samenhang tussen de grote veranderingen die zich op dit moment in het Poolgebied afspelen en veranderingen in het weer op andere plaatsen. Mogelijk krijgen we de komende jaren in Europa, als gevolg van de opwarming van de aarde, toch weer vaker met koude winters te maken, zo geven de onderzoekers aan. Verder kunnen de uitkomsten helpen bij het verbeteren van seizoensverwachtingen voor onze omgeving, waarmee inmiddels wordt geëxperimenteerd.
Bron: Meteo Consult

05/01/2012
De vogels fluiten, narcisjes steken hun kopjes uit het groene gras en het eerste bloeiende speenkruid is gesignaleerd. Ook de hazelaar en es staan al in de bloei. Wij weten wel dat het winter is, voor de natuur is het lente. De natuur reageert duidelijk op dit warme weer. Zo zijn de kieviten nog massaal in Nederland hoewel die anders allang naar het warmere zuiden zouden zijn gevlogen. Ook groeit het gras nog, zijn er nog insecten, en zitten de zangvogels nog steeds in Scandinavië. De vogels zijn een beetje van slag. Vogels als de ijsvogel, die tegen de vorst kan, blijven nu langer in Nederland.
Niet alleen de dieren, ook de planten zijn in de war. Het is zo warm, planten gedragen zich als of het voorjaar is. De eerste bloeiende krokussen staan al in de tuin. Ook lopen de bomen als els, gele kornoelje
en hazelaar al uit. Degenen die waarschijnlijk het meeste last zullen krijgen van de warme winter zijn de insecten. Die kunnen heel goed tegen de kou, ze kruipen onder boomschors bijvoorbeeld. Maar nu het vochtig is, komen er veel schimmels en zullen er veel doodgaan.. Flora en fauna kunnen er over het algemeen heel slecht tegen als een warme vochtige periode wordt afgewisseld met strenge vorst, en dat allemaal in één winter
Het jaar 2012 is ook turbulent begonnen. Eerst de recordzachte nieuwjaarsdag, daarna de storm van 3 januari en op 5 januari opnieuw storm. Inmiddels is er zoveel hemelwater gevallen de afgelopen weken, dat bij het Groningse Tolbert een dijk op springen staat.
Bron: TcTubantia

07/01/2012
Hoogwater in Nederland en het klimaat.
Het droog houden van bewoond gebied wordt begin dit jaar danig op de proef gesteld. Vooral in het noorden van ons land is de overlast groot, maar ook veel andere plaatsen hebben last van het stijgende water. Meteorologisch is er sprake van een ongelukkige samenloop van omstandigheden: een combinatie van een natte december, een nat begin van het nieuwe jaar en een stormachtige noordwestelijke wind. De vele regen valt op een al verzadigde bodem en kan niet weggepompt worden richting Waddenzee.

Is dit fenomeen toe te schrijven aan klimaatverandering en kunnen we dit soort gebeurtenissen vaker verwachten?

De zachte winter
December 2011 en januari 2012 zijn niet alleen nat, ze zijn ook buitengewoon zacht. In december lag de gemiddelde temperatuur circa 2,5 graden boven het langjarig gemiddelde, terwijl de temperatuur in de eerste week van het nieuwe jaar zo’n vijf graden te hoog was.

Een temperatuurstijging leidt ook tot een sterkere toename van de neerslag. Enerzijds verdampt er meer water boven de Atlantische Oceaan en neemt het vermogen van de atmosfeer om water te transporteren toe. Anderzijds geeft een toename van het aantal dagen met een westelijke luchtstroming een toename van de neerslag.

Dit komt tot uiting in hogere gemiddelde neerslaghoeveelheden bij hogere gemiddelde temperaturen. Dit geldt niet alleen voor gemiddelde omstandigheden: ook individuele buien (of depressies) laten meer neerslag vallen bij hogere temperaturen. Zowel de toename van de gemiddelde neerslag als de toename van extreme buien zijn duidelijk zichtbaar in de metingen.

De temperatuurstijging is consistent met de klimaatprojecties van het IPCC en de KNMI’06 klimaatscenario’s, die laten zien dat de opwarming vooral sterk is in de wintermaanden en op hogere breedtegraden. Voor Nederland hangt de mate van opwarming mede af van de overheersende windrichtingen. In scenario’s die laten zien dat in de winter ook het aantal dagen met westelijke luchtaanvoer groter wordt stijgt de temperatuur in Nederland sterker dan het wereldgemiddelde.

Dat betekent niet dat een zachte winter per definitie aan het broeikaseffect kan worden toegeschreven. De verschillen tussen opeenvolgende zachte en strenge winters kunnen nog altijd veel groter zijn dan de gemiddelde opwarming. De laatste koude winters van 2009 en 2010 hebben dat nog eens onder de aandacht gebracht. Dat neemt niet weg dat de kans op een zachte winter is toegenomen.

Natte december
Na een extreem droge november is deze winter nat begonnen. In december viel in de noordelijke provincies 150 - 195 mm. Dat is ongeveer twee keer de normale hoeveelheid. Omdat er in de winter nauwelijks vocht verdampt is de bodem door de regen sterk verzadigd. Ook dat proces past in het beeld van de klimaatscenario’s met een toename op de kans op grote winterse neerslaghoeveelheden.

Sterke wind
De relatie tussen de mondiale opwarming en stormen op gematigde breedtegraden is ingewikkeld en bevat verschillende elementen.

Een belangrijke drijvende kracht achter het ontstaan van stormdepressies is het verschil in de temperatuur (de gradiënt) tussen noord en zuid. Omdat het oppervlak op hogere breedtegraden zeker in de winter sterker opwarmt dan bij de evenaar neemt de noord-zuid temperatuurgradiënt in het algemeen af. Het gevolg is dat de ontwikkeling van stormdepressies wordt tegengewerkt.

Bovendien kunnen die stormen door de grotere hoeveelheden waterdamp bij hogere temperaturen meer (latente) energie transporteren van zuid naar noord. Dat betekent dat het aantal stormen dat nodig is om een bepaalde hoeveelheid energie naar het noorden te transporteren afneemt.

Anderzijds kan de stijging van de hoeveelheid vrijgekomen latente warmte (energie) binnen een storm op kleine schaal wel tot grotere temperatuurgradiënten leiden, wat op zijn beurt leidt tot hogere lokale windsnelheden.

De complexe relatie tussen temperatuur en wind maakt het lastig om definitieve conclusies te trekken. In de waarnemingen is geen trend naar een toename van het aantal westerstormen te bespeuren. Ook de KNMI’06 klimaatscenario’s over het klimaat in de komende decennia zijn uitermate terughoudend ten aanzien van veranderingen in het windklimaat.

Latere modelstudies in het kader van de Tweede Deltacommissie laten echter zien dat een warmere wereld leidt tot een licht toenemende kans op storm met een gemiddelde van minstens windkracht 8, met Windrozen van de verandering in frequentie van stormen boven windkracht 8 in een modelprojectie van het klimaat in 2100.

Ook Duitse studies waarin regionale klimaatprojecties zijn gekoppeld aan wateropzetberekeningen laten zien dat extreme golfhoogtes in het gebied tussen de Waddeneilanden tot aan de Deense kust in de toekomst kunnen toenemen. Westelijke en Noordelijke winden kunnen in de Waddenzee de waterstanden sterk opstuwen.

Het weer van de toekomst
De algemene klimaatscenario’s geven een beeld van veranderingen in het gemiddelde weer, inclusief de veranderingen in de kans op extreme gebeurtenissen. Deze algemene scenario’s kunnen nooit alle mogelijke weersituaties omvatten. Weersituaties die in werkelijkheid tot extreme situaties leiden, zoals de recente stormen in Nederland, zijn vaak juist extreem door de combinatie van verschillende factoren die elk op zich niet eens zo uitzonderlijk hoeven te zijn.

Een goed beeld van deze mogelijke toekomstige extreme weersituaties is van groot belang. In de nieuwe generatie klimaatscenario’s van het KNMI (met als werktitel “KNMInext”) zal veel aandacht besteed worden aan dit “weer van de toekomst”, ofwel “Future weather”. Door gebruik te maken van hoge resolutie weermodellen zullen veel situaties worden gegenereerd die zonder precedent zijn.

Een voorbeeld van een Future Weather simulatie is de nabootsing van een toekomstige situatie waar een periode met zware regenval wordt gevolgd door extreme noordwestelijke winden aan de Nederlandse kust.

Daarnaast zullen analyses van processen die met grofmazige klimaatmodellen niet goed worden opgelost (zoals de relatie tussen latente warmte en wind in buien) meer inzicht geven in de mate waarin hier systematische veranderingen te verwachten zullen zijn.
Bron: KNMI

26/02/2012
De gemiddelde hoogte van wolken nam in de afgelopen 10 jaar ietsje af, gemiddeld zijn ze ongeveer 40 meter lager komen te hangen. Als verder het wolkendek gelijk blijft zou dat mogelijk een beetje koelend effect op de aarde kunnen geven. Onderzoekers van de universiteit van Auckland berichtten over hun onderzoek in het blad Geophysical Research Letters. Ze baseren hun onderzoek op een analyse van satellietbeelden.
De onderzoekers benadrukken dat de gegevens op dit moment een nog te korte periode beslaan om echt conclusies te kunnen trekken over de gevolgen ervan. Maar het vermoeden bestaat dat de ‘dalende wolken’ een koelend effect hebben. Doordat lagere wolken warmer zijn kan er meer warmte ontsnappen. Hierdoor kan de oppervlaktetemperatuur afnemen en kan mogelijk ook het broeikaseffect worden afgeremd. Het is mogelijk dat het broeikaseffect zelf verantwoordelijk is voor de gemiddelde daling van het wolkendek. Het kan echter ook door toegenomen vervuiling met condensatiekernen en zwart aerosol komen in de Aziatische ontwikkelingsgebieden.
Als de hoogte van de wolken in de komende tien jaar weer toeneemt dan kunnen we concluderen dat de klimaatverandering niet afremt. Maar als de wolkentoppen blijven dalen, kan dit zomaar een verschil maken in temperatuur.
We weten niet precies wat de oorzaak is van de verlaging van de wolkentophoogte, het moet het gevolg zijn van een verandering in circulatiepatronen die ten grondslag liggen aan de wolkenformatie op grotere hoogte".

Verder onderzoek moet de komende jaren uitwijzen of ze echt iets op het spoor zijn. Mocht de nu gesignaleerde trend doorzetten, dan is die wel van belang, zo denken de wetenschappers. Want dan zou het best eens zo kunnen zijn dat de aarde een nieuwe manier heeft gevonden om zich tegen opwarming te beschermen.
Bronnen: NASA en Scientias

12/03/2012
De ijslaag die het grootste deel van Groenland bedekt, is veel gevoeliger voor de opwarming van de aarde dan tot nu toe altijd werd gedacht. Wat zal er met het ijs op aarde gebeuren, nu het klimaat opwarmt? Die vraag houdt wetenschappers al tientallen jaren bezig. Nu blijkt dat een stijging van de gemiddelde temperatuur op aarde van slechts 1,6 graden al voldoende is om de ijslaag in Groenland helemaal te doen afsmelten. Er werd altijd gedacht dat daarvoor een temperatuurverhoging van 3,1 graden nodig was.

Dit blijkt uit nieuw wetenschappelijk onderzoek waarover het tijdschrift Nature Climate Change. Groenland is na Antarctica de landmassa met de grootste ijskap ter wereld. Als die helemaal smelt, stijgt de zeespiegel gemiddeld met 7,2 meter (*). Gevolg: veel gebieden op aarde worden onbewoonbaar.

Volgens schattingen verliest Groenland elk jaar 200 kubieke kilometer ijs. Er blijft nog altijd 3 miljoen kubieke kilometer over. Maar het tempo waarmee het ijs smelt, stijgt alarmerend.

Volgens de wetenschappers is de Groenlandse ijskap in het jaar 4000 helemaal weggesmolten als niets gedaan wordt aan de huidige uitstoot van broeikasgassen. In het jaar 2500 is dan volgens de computermodellen al een vijfde van de ijslaag op Groenland weg.

(*) De zeespiegel stijgt ongelijkmatig: het meest op de plaats waar de ijsmassa het verst van verwijderd is en het minst dichtbij de ijsmassa. Dit komt door verandering van het zwaartekrachtveld bij verdwijning van veel massa op een bepaalde locatie.
Bron: VWK.

24/03/2012
Het decennium 2001-2011 was het warmste ooit sedert de waarnemingen op alle continenten van de wereld, zo verklaarde de Wereld Meteorologische Organisatie vrijdag ter gelegenheid van de internationale dag van de meteorologie.De gemiddelde temperatuur tijdens dit decennium lag op 14,46 °C, tegen 14,25 graden in de periode 1991-2000 en 14,12 °C in de periode 1981-1990. Het gaat hier om de gemiddelde temperatuur van het aardoppervlak, vasteland en oceanen samen. Volgens de organisatie is de opwarming van de aarde tijdens het voorbije decennium versneld. Fenomenen, zoals La Nina, hebben tijdelijk de aarde afgekoeld, maar ze hebben de algemene trend van opwarming niet kunnen tegenhouden. Tijdens het voorbije decennium was 2010 het warmste jaar, met een gemiddelde temperatuur van 14,53 °C, gevolgd door 2005 met een gemiddelde temperatuur van 14,51 °C. Het decennium werd ook gekenmerkt door extreme weersomstandigheden, zoals overstromingen, langdurige droogteperiodes, langdurige warmte- en vorstperiodes, stormen, e.d. 48 van de 102 landen die door de Wereld Meteorologische Organisatie worden gevolgd verklaarden dat gedurende het voorbije decennium hun absolute warmterecord werd gebroken.
Bron: Belga

29/06/2012
Dat de gletsjers smelten door klimaatverandering is niet moeilijk te zien. Maar onder de oppervlakte speelt zich een onzichtbaar proces af: smeltend permafrost. Het leidt tot enorme puinstromen die dorpen in gevaar brengen.

07/07/2012
Bliksem veroorzaakt in Nederland steeds meer schade. Dat komt doordat het aantal blikseminslagen de afgelopen 10 jaar fors is gestegen en het aantal computers en andere elektronische apparatuur bij particulieren en bedrijven ook is toegenomen.
De schade door blikseminslagen is de afgelopen vijf jaar met bijna veertig procent toegenomen. Dat komt volgens verzekeraar Nationale Nederlanden door het toenemend aantal blikseminslagen. Jaarlijks komt de schade bij bedrijven en particulieren uit op zo'n 35 miljoen euro, schat de verzekeraar.
Van het geld dat Nationale Nederlanden uitkeert, wordt eenvijfde gebruikt voor het herstellen van directe schade die bijvoorbeeld ontstaat door brand na de blikseminslag. De rest wordt gebruikt voor het herstellen van schade aan apparaten. Die gaan vaak kapot door hoge piekspanningen bij een blikseminslag.
De KNMI zegt dat het aantal dagen waarop zware buien vallen, is toegenomen en dat dit ook meer onweer met zich meebrengt. Zo waren de afgelopen 10 jaar in de zomer gemiddeld negen dagen met zware buien. Dit gebeurt omdat het steeds warmer en natter wordt in Nederland.

06/08/2012
De klimaatverandering door het toedoen van de mens is verantwoordelijk voor de toename in frequentie van zeer hete zomers, en de situatie is vandaag al erger dan we twintig jaar geleden gedacht hadden. Dat zegt de Amerikaanse wetenschapper James Hansen in de Amerikaanse krant Washington Post. Hansen, werkt bij Columbia University en was vroeger directeur van het Goddard instituut voor ruimtevaartwetenschappen van de NASA, bevestigt dat de sombere voorspellingen over de gevolgen van de opwarming van de aarde, die in 1988 voorgelegd werden aan de Senaat in de VS, vandaag reeds overtroffen zijn.

'Ik moet wat opbiechten, ik was te optimistisch', aldus de Amerikaanse klimatoloog, een van de eerste wetenschappers die in de jaren 1980 waarschuwden voor de gevaren van de klimaatverandering. Mijn verwachtingen over een verhoging van de temperatuur wereldwijd zijn waarheid geworden. Maar ik ben er niet in geslaagd om te bestuderen met welke snelheid de gemiddelde temperatuurstijging zou leiden tot extreme weersomstandigheden.

Volgens Hansen en zijn collega's toont de analyse van de temperaturen wereldwijd tijdens de voorbije zestig jaar een opmerkelijke stijging van de frequentie van extreem warme zomers. De wetenschapper meent dat de hittegolf van 2003 in Europa, die van 2010 in Rusland en de droogte vorig jaar in Texas en Oklahoma het gevolg waren van de klimaatverandering. Zodra we de komende weken de nieuwe gegevens binnenkrijgen, zal dit mogelijk ook het geval blijken voor de extreme hitte momenteel in de Verenigde Staten.
Bron: De Volkskrant.

19/01/2012
Dieren zijn slecht aangepast aan het veranderende klimaat. Vlinders en vogels lopen achter bij de naar het noorden opschuivende klimaatzones. Hierdoor wordt hun leefgebied kleiner en dalen ze in aantallen. Dat blijkt uit een grote Europese studie in zeven landen, deze week gepubliceerd in Nature Climate Change.
Het klimaat dat we twintig jaar terug in Maastricht hadden, zit nu ten noorden van Zwolle. Goede gegevens van het effect hiervan ontbreken veelal. Voor vlinders en vogels zijn deze data er wel. De aantallen aan de zuidkant van hun biotopen dalen omdat het daar te warm wordt. Maar de dieren schuiven minder hard op naar het noorden dan dat ze in het zuiden uitsterven. De resultaten zijn de eerste bewijzen dat hele diergroepen een dergelijke klimaatschuld opbouwen in Europa.
Vlinders lopen 135 kilometer achter bij de opschuivende klimaatzones, en vogels zelfs meer dan 200 kilometer. Vogels passen zich minder snel aan dan vlinders, doordat ze langer leven en vaak naar dezelfde broedplek terugkeren.
Het probleem wordt versterkt doordat het kabinet een streep zet door de Ecologische Hoofd Structuur. Hierdoor zijn er minder verbindingszones tussen natuurgebieden en kunnen de dieren minder makkelijk opschuiven.
Veel vlinders die van warmte houden doen het goed. Zo rukt de koninginnenpage op, een grote gele vlinder. Toen de Vlinderstichting begon in 1990 was die alleen op de Sint-Pietersberg in Zuid-Limburg te zien. Nu komt die voor in heel zuidelijk Nederland en over vijftien jaar ook in Groningen, tot op Schiermonnikoog.
Lastiger is het voor soorten die van kou houden en waarvoor Nederland de zuidgrens is. Voor hen krimpt het leefgebied. Bijvoorbeeld voor het veenbesblauwtje. Van die soort zien we de aantallen al jarenlang dalen. Nu komt deze alleen nog maar voor op een paar plekjes in Drenthe en Groningen, terwijl het veenbesblauwtje vroeger ook in de Achterhoek en zelfs in Noord-Limburg werd gezien. Een kurkdroog jaar kan de genadeklap betekenen.
Ook vogelgemeenschappen veranderen. Soorten die Nederland vanuit het zuiden binnenkomen zijn de bijeneter en de kleine zilverreiger. Soorten die verder noordwaarts trekken en straks ons land verlaten zijn de spotvogel en de matkop. Het effect van alle veranderingen bij vogels en vlinders is dat hierdoor voedselrelaties in het gedrang kunnen komen. Zoals voor de bonte vliegenvanger. Hiervan komen de jongen in warme jaren pas uit nadat de piek van het rupsenaanbod al voorbij is. De uitkomst van dat voedselprobleem laat zich raden.
Bron: tctubantia

14/02/2012
Alpine planten lijken zich aan te passen aan een warmer klimaat. Een internationaal gezelschap onderzoekers legde in 2001 voor 867 alpine plantensoorten verdeeld over 60 bergtoppen in 17 berggebieden vast op welke hoogte ze het best gedijden. In 2008 werd opnieuw gekeken.
Over heel Europa bijeen genomen bleken de planten zich significant hoger op te houden dan voorheen. Aangezien hoger op bergen ook koeler betekent, mag dit aldus de onderzoekers, een aanwijzing zijn dat het over de meetperiode warmer is geworden.
Bron: Nature Climate Change

28/02/2012
Een geïsoleerde kudde met genetisch vrijwel identieke dieren. Inteelt, inteelt en nog eens inteelt. De Chillingham Wild Cattle Association laat in Northumberland zien dat een unieke verzameling van nog geen honderd runderen kan overleven zonder inmenging van de mens.
De Chillingham runderen moeten al honderden jaren zonder inmenging van de mens, zonder inkruisen, op een geïsoleerd terrein zichzelf redden. De koeien zijn, samen met de Soay schapen, het enige vee in Groot Brittannië dat de dans van de veeverbetering heeft weten te ontspringen.

Over de gevolgen van de klimaat verandering voor zoogdieren is nog maar heel weinig bekend. Daarom heeft een team van ecologen voor het onderzoek naar de effecten van opwarming van de aarde, op zoogdieren, gebruik gemaakt van gegevens van deze Chillingham koeien. Dankzij deze gegevens was een lange termijnstudie mogelijk, omdat informatie over dit ras al sinds 1860 wordt bijgehouden.
De Chillingham koeien verschillen van andere rassen omdat ze gedurende het hele jaar kalveren krijgen. Bij het bestuderen van gegevens van de afgelopen zestig jaar bleek dat een toenemend aantal kalveren in de winter wordt geboren. De onderzoekers vonden een relatie met warme lentes. Daardoor gaat de vegetatie eerder groeien, en krijgt het voedzamer planten tot zijn beschikking met als de gevolg dat de koeien eerder drachtig raken.
Meer kalveren in de winter is echter slecht nieuws voor de kudde. Kalveren die in de winter worden geboren doen het minder goed en de kans dat ze voor het eerste levensjaar sterven is groter dan bij klaveren die in andere seizoenen worden geboren. Volgens de onderzoekers is het opmerkelijk dat een diersoort die het hele jaar door zich kan voortplanten en daardoor juist beter zou moeten kunnen omgaan met veranderingen, toch in negatieve zin beïnvloed wordt door de opwarming van de aarde.
Bron: Levende Have

22/03/2012
Hoe bepalen vogels dat het tijd is om eieren te gaan leggen ? Niet, zoals altijd gedacht, door de gestaag stijgende voorjaarstemperatuur. Het lengen der dagen is weliswaar een signaal, maar leggen gaan ze als de temperatuur plotseling stijgt. Aldus Sonja Schaper van het Nederlands lnstituut voor Ecologie, die drie jaar lang 108 koolmezenparen onder verschillende regimes in geklimatiseerde volières bestudeerde (Amerlcan Naturalist).
Rupsen en andere insecten waarmee de koolmezen hun jongen voeren reageren daarentegen wel op een langzaam stijgende temperatuur, stabiel of niet. Doordat vogel en insect twee verschillende klokken hanteren, bestaat, voor de koolmezen, het gevaar dat de rupsenpiek al voorbij is tegen de tijd dat ze hun jongen ermee moeten voeden.
Bron: Intermediar

12/04/2012
Tien dagen eerder dan normaal zijn in het zuiden van Limburg de eerste eikenprocessierupsen uit het ei gekropen.
Het 'eikenprocessierupsseizoen', waarin de rups bestreden wordt is daarmee officieel begonnen. De overlast door de brandharen van de rups werd vanaf 15 mei verwacht. De eerste rupsen zijn 5 april waargenomen, meldt het Kenniscentrum Eikenprocessierups.
En dat is zo’n anderhalve week eerder dan in voorgaande jaren, een gevolg van de zeer warme maand maart. Het zal volgens het kenniscentrum nog wel enkele dagen duren voordat er ook in de noordelijke provincies eieren van de rups zullen uitkomen, aangezien daar de temperatuur lager was dan in het zuiden. Het verschijnen van de rupsen valt dit jaar overigens samen met de bladgroei van de zomereiken.
Daardoor is er in Nederland voldoende voedsel voor de jonge rupsen.
In totaal vervellen de rupsen vijf keer. Na de derde vervelling krijgen de rupsen de microscopisch kleine brandharen die gezondheidsproblemen kunnen veroorzaken.

02/05/2012
Het effect dat de opwarming van de aarde op planten heeft, is groter dan gedacht. Dat schrijven onderzoekers vandaag in het wetenschappelijk blad Nature Eerdere experimenten waarin effecten van de klimaatverandering op planten werden onderzocht, geven geen realistische weergave van de werkelijkheid. Daarin stond dat elke graad Celsius meer voor 1,9 tot 3,3 dagen snellere groei van bloemen en bladeren zorgt, maar de versnelde groei blijkt hoger te liggen: planten zouden tussen de 2,5 en 5 dagen sneller groeien per graad Celsius die de temperatuur stijgt. De onderzoekers baseren zich op een vergelijking tussen experimenten met 1634 plantensoorten in zowel een kunstmatige opstelling als bij observaties van diezelfde planten in de natuur. Volgens de onderzoekers zijn resultaten van die eerdere onderzoeken niet betrouwbaar, omdat daar telkens sprake zou zijn geweest van verminderde licht-, wind- en watertoevoer.De opwarming van de aarde, en voornamelijk de snelheid ervan is al jaren onderwerp van discussie. Volgens een rapport van de Verenigde Naties uit 2007 werd het aardoppervlak wereldwijd tussen 1906 en 2005 0,74 graad Celcius warmer. Volgens critici stijgt de temperatuur op sommige plekken veel sneller dan het wereldwijde gemiddelde suggereert.
Bron: Volkskrant

27/10/2012
Miljoenen koolmezen op zoek naar voedsel
De koolmeesinvasie in Twente en de Achterhoek heeft zich afgelopen week uitgebreid naar heel Nederland, België en Noord-Frankrijk. Waarschijnlijk gaat het om miljoenen koolmezen uit Rusland, de Baltische Staten en Polen die daar nauwelijks voedsel kunnen vinden. Bomen en struiken dragen in Oost-Europa nauwelijks bessen, noten en zaden, door het droge voorjaar, en hierdoor zijn veel vogels op drift geraakt.
Behalve koolmezen worden ook andere soorten in grote aantallen in West-Europa verwacht. Onderzoekers in België en Noord-Frankrijk hebben grote aantallen koolmezen vastgesteld die hier waarschijnlijk overwinteren.
Bron: tcTubantia

27/11/2012
Het wilde zwijn gaat een moeilijke winter tegemoet. Er zijn te weinig eikels en beukennoten, doordat de bomen dit voorjaar niet of nauwelijks hebben gebloeid. Als het ook nog flink gaat sneeuwen, is de situatie helemaal penibel, aldus www.natuurbericht.nl

28/02/2012
Klimaatverandering brengt ons niet alleen droogte, overstromingen en minder ijsberen. De opwarming van de aarde kan ook zorgen voor vulkaanuitbarstingen en vernietigende aardbevingen. Dat schrijft de gezaghebbende geoloog Bill McGuire van het Aon Benfield UCL Hazard Research Center.
Uit tal van onderzoeken is gebleken dat veranderingen in het milieu in het verleden zijn samen gegaan met periodes van catastrofale geologische activiteit. Onze planeet is een haast onvoorstelbaar ingewikkeld beest, die reageert op een dramatisch veranderend klimaat op allerlei verschillende manieren', schrijft de geoloog op de website van The Guardian. Sommige manieren zijn logisch en voorspelbaar, sommige verrassend en andere gewoonweg onaannemelijk.'

Periodes waarin het klimaat in korte tijd grote veranderingen doormaakte, gingen samen met pieken van aardbevingen en vulkanen. Zoals toen de wereld afwisselend ijstijden en interglacialen doormaakte. Een stijgende en dalende zeespiegel, samen met de wisselende grootte van de ijskappen, legden veel druk op de aarde en zorgden zo voor deze pieken.

Tijdens de laatste ijstijd voorkwam het gewicht van het ijs vulkaanuitbarstingen. Maar toen het ijs smolt, kwam het aardoppervlak omhoog. De druk onder het oppervlak werd minder zodat steen kon veranderen in magma. Verborgen holtes in de aardkorst raakten instabiel door de verschuiving van water en ijs. Met het verdwijnen van het ijs, nam het aantal vulkaanuitbarstingen en aardbevingen zeer sterk toe.

McGuire waarschuwt dat de opwarming van de aarde die nu aan de gang is, dezelfde gevolgen kan hebben. Hij verwijst naar de vulkaanuitbarsting op IJsland in april 2010 en de vernietigende aardbeving bij Japan van minder dan een jaar geleden. In het licht van dergelijke gebeurtenissen, lijkt het passend om de aarde onder onze voeten te zien als een sluimerende reus die zo nu en dan draait en woelt als hij gepord wordt. Klimaatverandering speelt een belangrijke rol bij het wekken van de reus.
Bron: Trouw

09/08/2012
De Nieuw-Zeelandse vulkaan Mount Tongariro is maandagavond uitgebarsten, voor het eerst in 115 jaar. In een straal van enkele kilometers rond de vulkaan op North Island viel een dikke laag asregen. Dieren, auto's en boerderijen zagen grijs van de as. De eruptie duurde ongeveer een halfuur. Een getuige meldde eerst een rookpluim te hebben gezien, kort daarop volgde vanaf de berg een oranje gekleurde flits. Het was behoorlijk indrukwekkend. Mount Tongariro (1.978 meter hoog) was voor het laatst actief in 1897. De afgelopen weken was meer seismische activiteit waargenomen, maar een uitbarsting werd niet echt verwacht. De vulkaan is een toeristische trekpleister. Heel wat scènes van de Lord ofthe Rings-films zijn hier opgenomen.

23/03/2012
Maartse hittegolf in Amerika.
Het is weer het zoveelste bewijs dat het klimaat steeds extremer word. Al een week lang wordt het oostelijke deel van het Amerikaanse continent bezocht door een maartse hittegolf die daar alle records breekt.

Een voorjaarshittegolf als geen ander ooit in de Amerikaanse en Canadese geschiedenis piekte in intensiteit gisteren, tijdens de tiende dag. Sinds het bijhouden van temperatuur begon ruim voor 1900, zijn er nooit zoveel temperatuurrecords gebroken voor lentewarmte in een periode van één week. De marges waarmee sommige van de records gebroken werden gisteren waren echt verbijsterend. Weerhistoricus, Christopher C. Burt, becommentarieerde het als: "Het is bijna als science fiction op dit moment."

Een paar van de meest opmerkelijke records van gisteren:
Pellston, Michigan: de maximum temperatuur gebroken met 17.7 graden Celsius.Pellston in de noordelijke Lower Peninsula heeft al bijnaam "Michigan's koelkast", aangezien daar vaak de laagste temperaturen in de staat gemeten worden, en zelfs van het hele land (VS) registreert. Maar de afgelopen vijf dagen, heeft Pellston vijf opeenvolgende records gebroken voor heetste maartdag ooit. Met op 22 maart een temperatuur van 29.4 graden Celsius werd het eerdere record gebroken van 11.7 graden in 2007. Een belachelijk verschil van liefst 17.7 graden Celsius! Daarbij was de gemiddelde temperatuur over de dag een absurde 26.6 graden boven het gemiddelde.Minimum temperaturen verslaan de recordhoge maximum temperaturen voor de datum op twee stations.De minimum temperatuur op Marquette (Michigan) was 11.1 graden gisteren, 1.7 graden hoger dan het vorige record voor de maximum temperatuur voor de datum! Het minimum op Mt. Washington (NH) was op de 22e maart van 2012 6.7 graden en versloeg daarmee het vorige record voor de maximum temperatuur voor de datum (6.1) met 0.6 graden.Canadese steden breken all-time temperatuurrecords van april in maart!Niet alleen was het gisteren de warmste maartdag in de geschreven geschiedenis voor veel van Canada's grote steden, het was ook warmer dan de recordwarmte dag tot nu toe in april bij St. John, New Brunswick. De stad topte 25,4 ° C

Niet alleen verpletterde dit de recordhoge temperatuur voor maart (vorige record: 17,5 ° C), maar het is ook ruim boven elke hoogste temperatuur ooit gemeten in april (hoogste april temperatuur 22.8 ° C.) Halifax, Nova Scotia meldde 25.8 ° C op de 21e en kwam daarmee boven hun all-time record van maart van 25.6 ° en het is niet veel onder hun all-time record van april van 26.3 ° C, gemeten op 30 april 2004. Echter op de 22e rond 13:00 uur kwam Halifax op 27 ° C, waarmee alsnog hun all-time record van april in maart gebroken werd.
Andere belangrijke steden in Canada die gisteren hoogste maarttemperaturen ooit registreeerden waren:
Ottawa (27.4 ° C),
Montreal (25.8 ° C),
Windsor (27.8 ° C),
Hamilton (25.6 ° C),
Londen (26,4 ° C) en
Fredericton (27.1 ° C).

28/03/2012
Water op rantsoen in Engeland door droogte, Sproeiverbod voor Pasen.
Na twee ongebruikelijk droge winters en een droge zomer worstelen grote delen van het vaak natte Engeland met droogte. Door de geringe neerslag zakt het waterpeil in rivieren en de stand van het grondwater, berichtten Britse media woensdag.

De afgelopen maanden heeft het noordoosten van Engeland, met name zuidelijk Yorkshire, zich gevoegd bij de eerder al drooggevallen streken van het het zuiden en oosten van Engeland. Daar hebben zeven waterleidingbedrijven al aangekondigd dat er voor Pasen een verbod komt op het gebruik van tuinslangen. Daarmee moet het besproeien van de geliefde gazons en het wassen van auto's worden ingeperkt.
Het bedrijf Yorkshire Water ziet nog genoeg alternatieven om voor voldoende water te zorgen, maar vraagt het publiek alleen water te gebruiken als het nodig is.

Atmosferische oorzaken
Zolang frontale systemen overschuiven, krijg je neerslag. De afgelopen maanden heeft oostelijk Engeland maar weinig regen ontvangen. Een blokkerende rug van hoge luchtdruk speelt daarin een grote rol. Die ‘rug’ houdt storingen uit de buurt en zowel lagedrukgebieden als de bijbehorende fronten trekken 10 tot 20 graden noordelijker langs. In 1975 en 1976 was dit een chronische blokkade en de grote vraag was, en is, hoe dat nou komt.

Op enige hoogte waren destijds, net als nu, de westenwinden noordelijk geduwd over zowel de Atlantische als de Stille Oceaan. De droge condities in een aanzienlijk deel van Europa, verhoogden de stabiliteit van de atmosfeer, daarmee leidend tot een verdere afname van de neerslagkansen. Andere grote droogten in Engeland en Wales, kwamen voor in de periode van voorjaar 1990 tot de zomer van 1992 en ook vanaf het voorjaar van 1995 tot de zomer van 1997. Ook toen had de noordelijke uitbreiding van het Azoren hogedrukgebied daaraan een grote bijdrage. En die noordelijkere uitbreiding wordt weer gekoppeld aan lagere oceaantemperaturen.

AMO
Ook voor de variaties in watertemperaturen is een index in het leven geroepen, de zogeheten AMO; the Atlantic Multidecadal Oscillation. De oppervlaktetemperatuur van oceanen is niet constant en heeft ook niet een continu gelijkend ritme door het jaar heen. Er zijn pieken en dalen in de temperatuur en dat wordt dan vertaald naar een index, ook te zien links van het verhaal. Sinds een paar weken zijn de oppervlaktetemperaturen aan het dalen en bevindt zich nu dichtbij -0,1, de laagste waarde sinds mei 2009. Volgens het WCS (World Climate Center) is dit gekoppeld aan de huidige atmosferische constellatie. Kleine veranderingen in de temperatuurverdeling van het water op zo’n enorme zee blijken namelijk gevolgen te kunnen hebben voor de drukverdeling. Blijkbaar is de blokkade neiging van dit moment (en mogelijk de komende tijd…) boven het westen van Europa groter als het zeewater kouder is.
Bron: ANP

21/06/2012
New York kampt met een hittegolf. Die komen steeds vaker voor nu de gemiddelde temperatuur in de stad in veertig jaar al met 1,3 graden Celsius is gestegen.
Vandaag, de eerste dag van de zomer, worden recordtemperaturen verwacht tot 36 graden, maar door de hoge luchtvochtigheidsgraad en windstilte ligt de gevoelstemperatuur veel hoger, tot 41 graden Celsius.
De Nationale Meteorologische Dienst waarschuwde voor "uitzonderlijke warmte". Burgemeester Michael Bloomberg noemt de hittegolf een ernstige zaak en raadt New Yorkers aan om binnen te blijven. De openluchtzwembaden in de stad openen pas over een week. Enkel publieke stranden en fonteinen bieden wat verkoeling.

Hoewel er nog geen stroompannes gemeld zijn, doet de hoge stroomvraag voor airconditioning het stroomnet in zijn voegen kraken. De Metropolitan Transportation Authority heeft al aangekondigd roltrappen en liften uit te zullen schakelen om de elektriciteitsvraag te verminderen.
Elektriciteitsaanbieder Consolidated Edison heeft zich grondig voorbereid op een warme zomer en 1,2 miljard dollar (0,94 miljard euro) geïnvesteerd in verbeteringen aan het stroomnet. Maar gisteren (woensdag) werd de voltage in verschillende wijken van Brooklyn en Queens verlaagd nadat apparatuur het liet afweten. Inwoners van de getroffen wijken werd gevraagd om alle niet-noodzakelijke apparatuur uit te schakelen.

De terugkerende hittegolven in New York wijzen erop dat de klimaatverandering in New York sneller verloopt dan elders. Vorig jaar bleek uit een rapport van de New York State Energy Research and Development Authority dat het kwik in de voorbije veertig jaar gemiddeld met 1,3 graden Celsius is gestegen. De dienst verwacht een bijkomende stijging van 1,6 tot 2,7 graden tegen 2050 en zelfs tot 4 graden tegen 2080.
De temperatuur is niet het enige wat de grootstad zorgen baart. Het waterpeil is 30 centimeter gestegen in de laatste honderd jaar, en de klimaatverandering kan dat proces nog versnellen. Vooral het lager gelegen Manhattan komt dan ernstig in de problemen.
Bron: IPS

05/07/2012
Door de hittegolf die een groot deel van de VS in zijn greep heeft en de daarmee gepaard gaande aanhoudende droogte, ontstaan er niet alleen veel grote bosbranden waarvoor al tienduizenden mensen moesten evacueren en die enkele honderden hun huis hebben gekost. Ook de land- en tuinbouw - en wellicht ook veeteelt - staan zwaar onder druk.
Nu al kan geconcludeerd worden dat er voor miljarden inkomstenderving is doordat oogsten gaan mislukken in bepaalde gebieden. Als daar nu water zou gaan vallen is dat al te laat. Naar schatting is 25% minder oogst te verwachten op nationaal niveau en dat kan meer worden. De voedselprijzen worden verwacht te stijgen.
De jetstroom blijft hardnekkig noordelijk van de VS lopen, en boven het vasteland ligt steeds een blokkerend hoog. 72% van de VS is droog tot zeer droog per 26 juni. Sindsdien is de situatie weinig veranderd.

23/07/2012
De afgelopen zes maanden werden in Sri Lanka gekenmerkt door een combinatie van schaarse regenval en extreme temperaturen. Het uitblijven van de seizoensgebonden moesson heeft een grote invloed op het leven van de Sri Lankanen, op hun levensonderhoud en op de economie van het land.
De beschikbaarheid van water heeft voor Sri Lanka uiteenlopende gevolgen die gaan van de oogst over de opwekking van energie tot de waarde van de munt. In de noordelijk-centrale regio die erg belangrijk is voor de rijstoogst staan de irrigatiereservoirs bijna droog en het waterlevel van de rivieren staat te laag om ze te bevoorraden.
Dit is waarschijnlijk de ergste (droogte) van de afgelopen jaren. De droogte zal vrijwel zeker een effect hebben op de rijstoogst. Boeren die afhankelijk zijn van de waterreservoirs hebben al openlijk geprotesteerd en gewaarschuwd voor het verlies van hun rijstvelden. Een stijging van 0,5 graden kan de opbrengst uit rijst doen dalen met bijna 6 procent.
De vertraging van de noordwestelijke moessonregens veroorzaakt ernstige droogte in het land. Dit bedreigt de agrarische sector en het grootste deel van de verwachte opbrengsten uit rijst, groenten en andere gewassen.
Het gebrek aan water heeft ook gevolgen voor de waterkrachtenergie die in een gemiddeld jaar zo’n 42 procent van de energietoevoer voor het land uitmaakt. Dit jaar was er in begin juli nog maar 15 procent van de stroom door waterkracht opgewekt.

09/08/2012
Terwijl Moeder Natuur in Amerika, India en Indonesië al een tijdje voor grote droogte en hitte zorgt, hebben bewoners van de Filipijnen grote problemen door wateroverlast. De hoofdstad Manilla, stond gisteren voor de helft onder water door hevige regenval, het water kwam met bakken uit de hemel. Tienduizenden mensen verlieten hun huis op de vlucht voor de water- en modderstromen in de stad. In en rond de stad zijn minstens vijftien mensen om het leven gekomen. In het hele land steeg het dodental naar 68. De overstromingen in Manilla zijn de ergste sinds een tyfoon in 2009 waardoor 400 mensen om het leven kwamen. Complete huizen werden de afgelopen dagen meegesleurd. Het leger is ingezet om mensen van daken te redden. De Filipijnen gaat op dit moment gebukt onder de jaarlijkse slagregens van de moesson. Volgens meteorologen viel er het afgelopen etmaal net zoveel regen als normaal in twee weken.

Het is een schril contrast met gebieden in de Verenigde Staten waar de droogte en warmte aanhouden en waar de desastreuze effecten ervan op de maïsoogst steeds groter worden, door deze droogte is de maïsoogst goeddeels mislukt. Juli was de heetste maand ooit in de VS. Dat zeggen onderzoekers van het Nationaal Centrum voor Klimaatdata. De gemiddelde temperatuur, exclusief Alaska en Hawai lag vorige maand op 25,3 graden Celsius. Het oude record stamt uit 1936 en stond op 25.2 graden. De metingen werden in 1895 voor het eerst verricht. Het is de ergste droogte in 50 jaar.
Ook in het noorden van het Indonesische eiland Sumatra en in delen van India is het extreem droog. Naar verwachting groeit de Indiase economie minder door de droogte. Aan de andere kant van de wereld, in Mexico, verwacht men de orkaan Ernesto.